Τα παιδιά του σχολείου της ΜπαρμπιάναΠαιδιά του σχολείου της Μπαρμπιάνα, Γράμμα σε μια δασκάλα,( αποκλειστικότητα για την ελληνική γλώσσα & μετάφραση Αλβέρτος Ιωάννου), Αθήνα, 1972, σ. 144.

 Στο σχολείο της Μπαρμπιάνα σ’  ένα μικρό ιταλικό χωριό κοντά στη Φλωρεντία, τα ίδια τα παιδιά κάνουν το μάθημα αναμεταξύ τους. Τα περισσότερα είναι οι «στάσιμοι» της Δημόσιας Εκπαίδευσης, δηλαδή εκείνα που είχαν χαρακτηριστεί «ανεπίδεκτα μαθήσεως».
Στη Μπαρμπιάνα όμως δεν αφήνουν στάσιμους. Όλα τα παιδιά μαθαίνουν και τα «κούτσουρα» γλιτώνουν απ’ την καταδίκη.
Οχτώ από αυτά τα παιδιά αποφάσισαν να γράψουν στην παλιά τους δασκάλα και με αφορμή το γράμμα τους, θίγουν βασικά προβλήματα της Παιδείας.
Κάποιος παιδαγωγός είχε πει κάποτε απευθυνόμενος σε δασκάλους ότι όταν διδάσκει κανείς θα πρέπει να έχει σε μια άκρη του νου του ότι αυτοί οι μαθητές του που τώρα τον παρακολουθούν μια μέρα θα τον κρίνουν για τις στάσεις του. Διαβάζοντας πάλι αυτό το βιβλίο μου δημιουργήθηκε η εντύπωση  ότι αυτό το κείμενο των οχτώ παιδιών είναι μια μεγάλη απόδειξη αυτής της ρήσης.
Τα λόγια των παιδιών απλά, γυμνά, συγκλονιστικά για τις αλήθειες που περικλείουν μπορούν να θεωρηθούν και είναι μια πραγματική δίκη όχι της δασκάλας, αλλά ολόκληρου του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο άκριτα και τυφλά υπηρετεί και η δασκάλα η οποία κρίνεται. 

  Αρχική σελίδαΕπιστροφή στην παιδαγωγική Βιντεοθήκη